برای مهاجرت به کانادا از طریق کاری روش‌های متنوعی وجود دارد. ویزای کاری کانادا یکی از محبوب‌ترین روش‌های ورود به کشور کاناداست چرا که فرد اجازه کار یا ورک پرمیت کانادا را در اختیار خواهد داشت و می‌تواند از ابتدای ورود به خاک کانادا درآمد داشته باشد. سازمان مهاجرتی کهن بابا در این مطلب ویزای کاری کانادا و جزئیات آن را شرح می‌دهد.
مسیرهای مهاجرت کاری به کانادا در نهایت به یکی از موارد زیر ختم می‌شود.
- ویزای کار موقت کانادا یا اجازه کار در این کشور (Work Permit)
- اقامت دائم کانادا
دریافت اقامت دائم کانادا از طریق برنامه‌های اکسپرس اینتری، استارت‌آپ و چند روش دیگر امکان‌پذیر است. کانادا به افرادی غیر کانادایی که متقاضی کار در این کشور هستند، بیش از ۱۰۰ گزینه مختلف برای ویزای موقت کار ارائه می‌دهد که در ادامه آن‌ها را بررسی کرده‌ایم.
روش‌های IMP و FTWP برای اخذ ویزای کار موقت کانادا بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند. تفاوت دو روش مذکور در این است که FTWP به آزمون بازار کار نیاز دارد که به آن LMIA می‌گویند، در حالی که در ویزای IMP کانادا به LMIA نیازی ندارید. برای درک بهتر این موضوع ابتدا مقاله LMIA را مطالعه کنید.
جاب آفر کانادا چیست؟
جاب آفر کانادا، نامه‌ای است که کارفرمای کانادایی به شما (به عنوان نیروی کار موقت) می‌دهد که در آن جزئیات و شرح شغل ذکر شده است. به طور کلی جاب آفر یا نامه استخدام جزئیات کمتری نسبت به قرارداد کاری دارد و موارد زیر در آن مطرح می‌شود.
- حقوق و مزایا
- کسورات از حقوق
- وظایف شغلی
- شرایط کار (مانند ساعت کاری)
«پیشنهاد استخدام» (offer of employment) با «پیشنهاد کار» (job offer letter) متفاوت است. اگر کارفرما برای استخدام شما به LMIA نیازی نداشته باشد پیشنهاد استخدام را در «Employer Portal» ارسال می‌کند. پس از این مرحله، پورتال کدی به این پیشنهاد استخدام تخصیص می‌دهد که شما باید هنگام درخواست ورک پرمیت آن را ارائه دهید.
ویزای کار موقت کانادا
همان‌طور که از نام این ویزا پیداست، ویزای کار موقت کانادا بسته به نوع آن، پس از مدتی منقضی می‌شود. پس از انقضای ویزای کار خود می‌توانید برای تمدید آن یا اخذ اقامت دائم کانادا اقدام کنید. حداکثر زمان ویزای کار موقت کانادا ۴ سال است. اگر بعد از تمام شدن مدت ویزای کار موقت خود در این کشور بمانید، در معرض خطر دیپورت یا اخراج از کشور قرار می‌گیرید و این بدین معنی است که دیگر قادر به دریافت ویزای کانادا نخواهید بود. افرادی که متقاضی کار در کانادا و دریافت حقوق از این کشور هستند، باید ویزای کار موقت یا ورک پرمیت دریافت کنند و برای این باید به آفیسر اثبات کنید که پس از اتمام زمان ورک پرمیت به کشور خود باز خواهید گشت. موارد زیر برای دریافت ویزای موقت کانادا الزامی است.
- اگر مدارک شما به زبانی غیر از انگلیسی یا فرانسوی است، باید آن را ترجمه و تائیدیه دریافت کنید.
- دو قطعه عکس مطابق با شرایط تعیین شده ارائه دهید.
- فرم VAC یا Visa Application Center را پر و امضا کنید.
- پر و امضا کردن فرم IMM 5707 و فرم اطلاعات خانواده (Family Information Form) الزامی است. در فرم اطلاعات خانواده اطلاعاتی از جمله اعضای خانواده، تاریخ تولد، شغل و سابقه سفر به کانادا ذکر می‌شود.
- وضعیت فعلی مهاجرت خود به کانادا یا کشور دیگر را در صورت وجود ارائه دهید.
- برای اثبات تمکن مالی، صورت‌حساب‌های بانکی خود را ارائه دهید که در واقع اثبات می‌کند که شما می‌تواند برای مدتی در کانادا زندگی کنید.
ویزای IMP
International Mobility Program یا برنامه جابجایی بین‌المللی یکی از روش‌های اخذ ویزای کار موقت کاناداست. این برنامه به کارفرمایان کانادایی اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به LMIA نیروی کار خارجی را به صورت موقت استخدام کنند. فرآیند استخدام در این برنامه ساده‌تر و سریع‌تر از انواع دیگر ویزاهای کاری است. برای مثال برنامه نیروی کار خارجی موقت یا TFWP ضمن اینکه به شرایط بازار کار بستگی دارد، متقاضیان باید تائیدیه LMIA نیز دریافت کنند. اما در ویزای IMP کانادا نیاز بازار کار در نظر گرفته نمی‌شود و متقاضیان می‌توانند از طریق کسب و کارهای مختلف برای آن اقدام کنند.
ویزای TFWP
Temporary Foreign Workers Program یا برنامه نیروی کار خارجی موقت برای نیروی کار خارجی صادر می‌شود که پیشنهاد کاری از یک شرکت کانادایی دارد و شرکت از قبل اقدام به اخذ LMIA از دولت کانادا کرده است. حداکثر زمان اعتبار این ویزا ۶ ماه است، اما قابل تمدید است. برای تمدید این ویزا باید مدارک و درخواست خود را قبل از اتمام مدت زمان ویزا برای اداره مهاجرت کانادا ارسال کنید. این ویزا حداکثر تا ۴ سال قابل تمدید است.
اپن ورک پرمیت (OWP)
Open Work Permit یا مجوز کار باز به افرادی داده می‌شود که با پیشنهاد شغلی به کانادا مهاجرت می‌کنند اما این مجوز به آن‌ها این اجازه را می‌دهد که کارفرمای خود را تغییر دهند. این مورد متفاوت از سایر ویزاهای کاری کانادا است، زیرا مختص کارفرما یا موقعیت شغلی خاصی نیست. سایر ویزاهای کاری کانادا به متقاضی این اجازه را نمی‌دهند که کارفرمای خود را در طول مدت اقامت تغییر دهند. معمولا اپن ورک پرمیت ویزایی است که به همراه متقاضی اصلی ویزای IMP کانادا داده می‌شود. افرادی که از طریق استارت‌آپ نیز برای مهاجرت به کانادا اقدام می‌کنند، اپن ورک پرمیت خواهند داشت.
ویزای تعطیلات کاری
Working Holiday Visa به جوانان ۳۰ کشور دنیا داده می‌شود که متاسفانه ایران در فهرست این کشورها نیست. متقاضیان با سن ۱۸ تا ۳۵ سال درخواست‌های خود را ارسال می‌کنند و به صورت تصادفی برای دریافت این نوع ویزا انتخاب می‌شوند. ویزای تعطیلات کاری نیز مانند ویزای اپن ورک پرمیت است و فرد محدود به کار کردن با کارفرمای خاصی نیست. لازم به ذکر است مدت زمان اعتبار این ویزا بین ۱۲ الی ۲۴ ماه است.
ویزای کار پس از فارغ‌التحصیلی (PGWP)
Post Graduate Work Permit یا ویزای کار پس از فارغ‌التحصیلی به دانشجویانی داده می‌شود که مدرک تحصیلی خود را از یکی از موسسات آموزشی معتبر کانادا (DLI) دریافت کرده‌اند و قصد دارند از طریق کار مدت زمان بیشتری را در کانادا بمانند. حداکثر زمان ویزای کار پس از فارغ‌التحصیلی ۳ سال است. افراد پس از تحصیل در کانادا، با استفاده از ویزای کاری پس از فارغ‌التحصیلی می‌توانند در این کشور کار کنند و با استفاده از سابقه کاری کانادایی و تحصیل در کانادا در نهایت اقامت دائم یا PR کانادا را دریافت کنند.
ویزای ICT
Intra-Company Transferees یا برنامه انتقال درون شرکتی کانادا یکی از زیرمجموعه‌های روش IMP است. روش ICT برای صاحبان مشاغلی مناسب است که قصد دارند کسب و کار خود را در کانادا نیز گسترش دهند. از آنجایی که این روش منافع اقتصادی قابل توجهی برای کانادا دارد، معاف از LMIA است. متقاضی می‌تواند از این طریق ورک پرمیت کانادا را دریافت کند. امکان دریافت ویزای کار باز برای همسر متقاضی و اجازه تحصیل برای فرزندان در این روش ممکن است.
اقامت دائم کانادا از طریق کار
روش‌های مختلفی برای نیروی کار متخصص و حرفه‌ای وجود دارد تا اقامت دائم کانادا را دریافت کنند. در ۱ نوامبر ۲۰۲۲ اداره مهاجرت کانادا جزئیات برنامه سطوح مهاجرت (Immigration Levels Plan) از ۲۰۲۳ تا ۲۰۲۵ را اعلام کرد. طبق این برنامه کانادا قصد دارد هر سال پذیرای بیش از ۴۶۰ هزار نیروی کار ماهر باشد. هدف کانادا در سال ۲۰۲۳ جذب ۴۶۵ هزار نیروی کار ماهر و در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ به ترتیب ۴۸۵ هزار و ۵۰۰ هزار است. نیروی کار ماهر با استفاده از روش‌های متنوعی که اداره مهاجرت تعیین کرده است، می‌توانند به همراه خانواده خود اقامت دائم کانادا را دریافت کنند.
اصلی‌ترین روش برای دریافت اقامت دائم کانادا از طریق اکسپرس اینتری است. دومین مسیر متداول برای اقامت دائم کانادا برنامه نامزدی استانی یا PNP است. در این روش هر استان بنا بر نیازهای محلی، نیروی کار مورد نیاز را جذب می‌کند. علاوه بر این مسیرهای دیگری نیز برای اخذ اقامت دائم کانادا وجود دارد، برای مثال می‌توان به ویزای اسپانسرشیپ اعضای خانواده و تجربه کاری کبک (PEQ) اشاره کرد.
اکسپرس اینتری
اکسپرس اینتری کانادا اصلی‌ترین روش برای مدیریت درخواست‌های نیروی کار است و شامل ۳ برنامه زیر می‌شود.
- برنامه نیروی کار متخصص یا اسکیل ورکر فدرال (Federal Skilled Worker Program – FSWP)
- کلاس تجربه کانادایی (Canadian Experience Class – CEC)
- برنامه نیروی متخصص فنی یا اسکیل ترید فدرال (Federal Skilled Trades Program)
۶۰ درصد از نیروی کار متخصص و حرفه‌ای که قرار هر سال به کانادا مهاجرت کنند، تحت برنامه‌های اکسپرس اینتری اقامت دائم خود را دریافت می‌کنند. امتیاز متقاضیان در هر یک از برنامه‌های اکسپرس اینتری بر اساس معیارهای زیر تعیین می‌شود.
- سن
- تحصیلات
- مهارت‌های زبانی
- سابقه کاری
- سازگاری
- شغل
تقریبا هر دو هفته یک بار اداره مهاجر کانادا برای متقاضیانی که بیشترین امتیاز را در سیستم CRS دارند، دعوت‌نامه‌ای برای دریافت اقامت دائم ارسال می‌کند. اداره مهاجرت کانادا در نظر دارد که به درخواست‌های اقامت دائم در مدت زمان کمتر از ۶ ماه رسیدگی کند.
برای اطلاع از جزئیات اکسپرس اینتری کانادا و امتیازات آن پیشنهاد می‌کنیم مطلب اکسپرس اینتری را مطالعه فرمایید.
برنامه گزینش استانی
Provincial Nominee Program روشی است که در آن هر یک از استان‌های کانادا می‌توانند نیروی کار مورد نیاز خود را از میان متقاضیان گزینش کنند. تمام استان‌ها و مناطق کانادا به جز نوناووت (Nunavut) و کبک، PNP خاص خود را دارند. این کشور قصد دارد تا هر سال ۱۰۰ هزار مهاجر تحت برنامه PNP جذب کند. در برنامه گزینش استانی هر استان معیارهای خاص خود را برای انتخاب نامزدهای واجد شرایط تعیین می‌کند و مانند روش اکسپرس اینتری با استفاده از قرعه‌کشی از میان متقاضیان با بیشترین امتیاز دعوت به عمل می‌آورد.
برای ارسال درخواست به روش PNP نیازی به داشتن پروفایل اکسپرس اینتری نیست و متقاضی می‌تواند به صورت مستقیم برای این روش درخواست خود را ارسال کند که به آن «Base Stream» گفته می‌شود. اقدام همزمان برنامه گزینش استانی و اکسپرس اینتری «Enhanced Stream» است. مزیت اقدام همزمان این دو روش این است که گزینه‌های بیشتری در اختیار متقاضی قرار می‌گیرد. در صورتی که فرد در برنامه گزینش استانی انتخاب شود، ۶۰۰ امتیاز اضافی در سیستم CRS اکسپرس اینتری دریافت می‌کند. این امتیاز اضافه در عمل دریافت دعوت‌نامه برای درخواست اقامت دائم کانادا در قرعه‌کشی اکسپرس اینتری بعدی را تضمین می‌کند.
برنامه‌های مهاجرتی کبک
استان کبک سیستم مهاجرتی و معیارهای خاص خود را دارد و از برنامه‌های اداره مهاجرت و شهروندی کانادا و روش PNP متفاوت است. وزارت مهاجرت کبک برای متقاضیانی که برای برنامه مهاجرت این استان انتخاب شوند، گواهینامه انتخاب کبک یا Certificat de sélection du Québec صادر می‌کند. افراد می‌توانند از طریق یکی از برنامه‌های مهاجرتی این استان برای اخذ اقامت دائم کبک اقدام کنند که در ادامه به توضیح آن می‌پردازیم.
برنامه نیروی کار ماهر کبک (Quebec Skilled Worker Program) که به اختصار به آن QSWP می‌گوییم، مشابه اسکیل ورکر فدرال اکسپرس اینتری است اما تنها به این استان اختصاص دارد و به اقامت دائم می‌انجامد.
برنامه تجربه کبک (Quebec Experience Program) نیز مشابه کلاس تجربه کانادایی اکسپرس اینتری اما مختص کبک است. این روش بین افرادی که تحصیلات پیش‌دانشگاهی خود را در این شهر به اتمام رسانده‌اند، محبوبیت زیادی دارد. همچنین نیروی کار ماهر خارجی که سابقه کار در این استان را دارند نیز می‌توانند به این روش برای اخذ اقامت دائم کانادا اقدام کنند.
علاوه بر موارد بالا، برنامه‌هایی برای مهاجرت به روش سرمایه‌گذاری و بیزنسی هم در این استان وجود دارد. افرادی که با هدف کارآفرینی و خوداشتغالی مایل به راه‌اندازی کسب و کار خود در کبک هستند این فرصت را دارند تا از این روش برای دریافت اقامت دائم اقدام کنند. همچنین متقاضیان می‌توانند به عنوان سرمایه‌گذار به کبک مهاجرت کنند.
برنامه‌های مهاجرتی آتلانتیک
برنامه‌های مهاجرتی آتلانیک یا Atlantic Immigration Program که به اختصار به آن AIP می‌گوییم، به کارفرمایان اجازه می‌دهد تا استعدادهای خارجی را به عنوان نیروی کار جذب کنند. منطقه آتلانیک شامل ۴ استان زیر است.
- نیوبرانزویک
- نیوفاندلند و لابرادور
- نوا اسکوشیا
- جزیره پرنس ادوارد
کارفرمایانی که مایل به جذب نیروی کار از این روش هستند باید ابتدا نامزد مناسب را پیدا و سپس برای او جاب آفر ارسال کنند. این روش نیز نیازی به ارزیابی بازار کار یا LMIA ندارد. اگر کارفرما نیاز مبرم به جذب نیروی خارجی داشته باشد، امکان استخدام از طریق اجازه کار موقت نیز وجود دارد.
سایر برنامه‌های نیروی کار ماهر فدرال
برنامه‌های دیگری نیز برای نیروی کار خارجی فدرال وجود دارد که امکان اخذ اقامت دائم کانادا را برای متقاضیان ایجاد می‌کند. این برنامه‌ها شامل موارد زیر است.
- برنامه آزمایشی مهاجرت به مناطق شمالی و روستایی (Rural and Northern Immigration Pilot)
- برنامه آزمایشی مهاجرت کشاورزی – غذایی (Agri-Food Immigration Pilot)
- برنامه آزمایشی پرستاری کودک در منزل (Home Child Care Provider Pilot)
- برنامه آزمایشی پرستار خانگی (Home Support Worker Pilot)
- برنامه پرستار خانگی در منزل (Live-In Caregiver Program)
برنامه آزمایشی مهاجرت به مناطق شمالی و روستایی به جوامع کوچک و دورافتاده در سراسر کانادا اجازه می‌دهد تا نیروی کار مورد نیاز خود را از خارج کانادا جذب کنند.
برنامه آزمایشی مهاجرت کشاورزی – غذایی روشی است که به وسیله آن افراد واجد شرایط در کشاورزی یا صنایع غذایی مرتبط با کشاورزی می‌توانند اقامت دائم کانادا را دریافت کنند. برای واجد شرایط بودن متقاضیان باید حداقل ۱۲ ماه سابقه کار، دیپلم دبیرستان و حداقل شرایط زبان را دارا باشند.
کانادا برای پرستارها و افرادی که خدمات مراقبت از کودکان، بیماران و معلولان را ارائه می‌دهند، امکان دریافت اقامت دائم را فراهم کرده است که به طور کلی به آن ویزای Caregivers می‌گویند. متقاضیان این ویزا باید حداقل ۲ سال تجربه کاری مرتبط با برنامه مورد نظر را داشته باشند.
اسپانسرشیپ اعضای خانواده
دولت کانادا خود را متعهد به حفظ خانواده در کنار یکدیگر می‌داند و در هر سال به بیش از ۱۰۰ هزار نفر برای پیوست به خانواده ویزا می‌دهد. افرادی که اقامت دائم کانادا را دارند یا شهروندان کانادایی می‌توانند اسپانسر یا حامی مالی اعضای خانواده خود باشند. اعضای خانواده شامل موارد زیر است.
- همسر
- والدین
- پدربزرگ و مادربزرگ
- فرزندان تحت تکفل
این افراد برای حمایت مالی از خانواده با تعهدنامه‌ای را امضا کنند و این بدین معناست که فرد از نظر مالی در قبال شخصی که اسپانسر وی شده است، مسئولیت خواهد داشت. برای مثال، اگر آن‌ها به کمک‌های اجتماعی نیاز داشته باشند، ممکن است اسپانسر مکلف شود تا هزینه‌ها را بپردازد. برای والدین و پدربزرگ و مادربزرگ‌ها گزینه‌ای دیگری به نام Super Visa نیز وجود دارد.
